Konie i wogle

Hunter

Hunter po ang. myśliwy. Specjalnością tych irlandzkich koni było kiedyśpolowanie. Polowanie w Irlandii wiąże się z koniecznością pokonywaniaznacznych dystansów, ale również przeszkód terenowych, jak żywopłoty,mury, nasypy. Z tego właśnie powodu hunter jest "atletą" jak i"akrobatą". Jest bardzo wytrzymały, żwawy i skoczny, a przy tymświetnie utrzymuje równowagę nawet w trudnym terenie. Cechuje gorównież odwaga, inteligencja i zaradność. Obecnie konie te są chętniewykorzystywane do wycieczek, wypraw konnych, czy wyścigów przełajowych.Ponadto odnoszą też znaczące sukcesy w skokach przez przeszkody.
 

 
Mustang

wiadomości clips
Przodkami północnoamerykańskiego mustanga mogły być hiszpańskie konie,które zbiegły konkwistadorom i rozmnożyły się na wolności. Trzebajednak pamiętać, że poza końmi iberyjskimi do Nowego Świata sprowadzanorównież zwierzęta innych ras europejskich, a wiele z nich takżeznalazło się na swobodzie i przyłączyło do dzikich tabunów. Zrozproszonych, dziko żyjących stad pełnymi garściami czerpali Indianie,a później też pierwsi kowboje. Niemniej jednak mierne walory i trudnycharakter mustangów sprawiały, że kiepsko nadawały się dla hodowcówbydła, którzy przedkładali nad nie konie rasy quarter-horse.Pozostawione na swobodzie mustangi tak rozmnożyły się w bezludnychstanach zachodnich, że musiano je odstrzeliwać. W latach 70-tych rasabyła na krawędzi zagłady, a ocaliło ją dopiero uchwalenie odnośnejustawy. Ponadto, jeżeli na jakimś pastwisku mustangi staną się zbytliczne, są chwytane i przekazywane osobom prywatnym, które zgłoszą chęćobjęcia ich opieką (wówczas prawa ich sprzedawać).

 
New Forest

students insurance transformers psychology
W angielskim New Forest kuce żyły na swobodzie od niepamiętnych czasów,jednak dopiero w XVIII w. zaczęto krzyżować miejscowe klacze z ogieramiinnych ras. Podanie głosi, że pewien kiepsko spisujący się w gonitwachfolblut został "zesłany" do New Forest jako reproduktor, by po latachspłodzić legendarnego Eclipse, który królował, od 1769 roku, nawszystkich torach wyścigowych. W latach 1852-1890 królowa Wiktoriaużyczyła kolejno trzech arabskich ogierów, które wypuszczono na swobodędla poprawienia miejscowej rasy. Pod koniec XIX wieku ich rolę przejęłyogiery ras galloway i weslsch. A po nich znowu inne. Reprodukcje rasyNew Forest zaczęto kontrolować dopiero w 1938 roku. Ten kuc ma jednąszczególną cechę: otóż jego rodzinne ziemie przecina tak wiele dróg, żezupełnie przestał bać się samochodów, (niestety nie zawsze wychodzi muna dobre).

 
Welsh

Te walijskie kuce są dumą Brytyjczyków i jedną z najszerzejeksportowanych ras na świecie. Welsh mountain (kuc górski) często zwanyjest "arabem w miniaturze", jest on łagodny, dzielny i wytrwały, jestwspaniałym wierzchowcem dla dzieci. Nieco większy welsh B zwany jestniekiedy "walijskim folblutem". Przez długi czas dosiadali go główniepasterze owiec doglądający swoich stad pasających się na walijskichwzgórzach. Bardzo dobrze galopuje i lubi mierzyć się w wyścigach, mateż predyspozycje do skakania przez przeszkody. Znakomicie nadaje siędla juniorów. Mimo dosyć skromnego wzrostu, welsh typu C może byćdosiadany przez dorosłych, jest bowiem na tyle silny i krępy, że beztrudu dźwiga ciężar rzędu 75-80 kg. Wytrwały, pewnie trzymający się nanogach, świetnie sprawdza się w przejażdżkach terenowych. Jest teżdobrym skoczkiem i niestrudzonym kłusakiem . Welsh typu D, zwany też"welsh cob", ma domieszkę krwi dawnych koni zaprzęgowych welshpembrokeshire, którym zawdzięcza dzielność i wytrzymałość. Chociażsilny, żwawy i na pozór narowisty, w rzeczywistości jest łagodny ipotulny. Nadaję się pod siodło, jak i do zaprzęgu, spełnia teżoczekiwania miłośników przejażdżek na łonie natury.

news oraz tutaj

 
Pottok

  Ten kuc od tysięcy lat żył na swobodzie w baskijskich górach. Zgodniez zasadami języka baskijskiego jego nazwę należałoby wymawiać "pottiok"(liczba mnoga "pottiokak"). Jako że jego morfologia kojarzyć się możeze zwierzętami z naskalnych malowideł, niektórzy widzą w nimbezpośredniego potomka prehistorycznych koni. Pottok był niegdyśużywany do ciągnięcia wagoników w kopalniach. Ponoć też służyłprzemytnikom, jako zwierze juczne jeszcze w czasach drugiej wojnyświatowej. Zamieszkiwał tereny po obu stronach Pirenejów, a krzyżówki zkońmi berberyjskimi w Hiszpanii wyjaśniają zneczny wzrost rasy "grandpottok". Można ich dosiadać, zwłaszcza jeśli są wcześniej zajeżdżone,częściej jednak używa się ich do zaprzęgów. Pottoki żyły w staniedzikim prawdopodobnie aż do 1970 roku. Wtedy dopiero rasązainteresowała się dyrekcja Stadnin Państwowych, wspierając założeniestowarzyszenia hodowców oraz ksiąg stadnych.

poczta email Home